Jak działa mózg osoby chorej na depresję?

Osoby z depresją często słyszą: „Weź się w garść”, „Po prostu myśl pozytywnie”, ale to tak, jakby kazać komuś z nogą w gipsie pobiec maraton. Depresja nie jest wyborem – to efekt zaburzonej pracy mózgu.

Co dzieje się w mózgu, gdy ktoś cierpi na depresję?

• Neuroprzekaźniki ulegają rozregulowaniu – poziom serotoniny, dopaminy i noradrenaliny spada, co prowadzi do obniżonego nastroju, braku motywacji i zmęczenia.


• Hipokamp (odpowiedzialny za pamięć i emocje) zmniejsza się, przez co trudniej jest kontrolować myśli.


• Kora przedczołowa osłabia swoją aktywność, co sprawia, że racjonalne myślenie i podejmowanie decyzji stają się większym wyzwaniem.


• Ciało migdałowate staje się nadaktywne, przez co nawet drobne sytuacje mogą wywoływać silny stres i lęk.

Układ nagrody – osłabiona zdolność odczuwania przyjemności

W depresji zaburzona jest aktywność układu nagrody w mózgu, co powoduje tzw. anhedonię – brak radości z rzeczy, które wcześniej sprawiały przyjemność. Odpowiada za to dopamina, której niski poziom prowadzi do:

• Braku motywacji do działania
• Trudności w czerpaniu radości z codziennych aktywności
• Poczucia emocjonalnego „odcięcia”

Połączenia między neuronami – zaburzone działanie sieci mózgowych

U osób z depresją połączenia między neuronami ulegają osłabieniu, zwłaszcza w obszarach odpowiedzialnych za emocje i podejmowanie decyzji. To oznacza, że mózg ma trudności w adaptacji i przetwarzaniu informacji.

• Procesy myślowe stają się wolniejsze
• Pojawiają się trudności w podejmowaniu decyzji
• Myśli negatywne „utykają” i trudno się ich pozbyć

To wszystko sprawia, że osoba z depresją nie jest w stanie „po prostu się uśmiechnąć” – bo jej mózg funkcjonuje inaczej.

Dobra wiadomość!

Mózg ma zdolność do regeneracji – terapia, wsparcie bliskich i (w niektórych przypadkach) odpowiednie leczenie mogą pomóc przywrócić równowagę i poprawić jakość życia.