Słowa, które leczą: o języku, który leczy i rani w terapii uzależnień

Stygmatyzacja w języku – więcej niż tylko słowo
Stare słowa, nowe rany – dlaczego musimy przestać mówić „alkoholik”, „narkoman”, „współuzależniony”?
- „alkoholizm” zastępujemy określeniem: uzależnienie od alkoholu lub zaburzenia używania alkoholu,
- „narkomania” → zaburzenia używania substancji psychoaktywnych,
- „hazardzista” → osoba z zaburzeniami uprawiania hazardu,
- „seksoholizm” → kompulsywne zachowania seksualne,
- „pracoholizm” → nadmierne lub szkodliwe zaangażowanie w pracę,
- „DDA / współuzależniona” → osoba dorosła wychowana w rodzinie z problemem uzależnienia, partner osoby z uzależnieniem .
Język jako przestrzeń przejściowa (Bollas, Winnicott)
Nowoczesne nazewnictwo – jak mówić w praktyce terapeutycznej i komunikacji społecznej?
- Mówimy: osoba z uzależnieniem, nie: „narkoman”
- Mówimy: zaburzenia używania substancji, nie: „nadużywanie narkotyków”
- Mówimy: kompulsywne zachowania seksualne, nie: „seksoholizm”
- Mówimy: osoba wychowana w rodzinie z problemem uzależnienia, nie: „DDA”
- Mówimy: osoba doświadczająca przemocy, nie: „ofiara”
- w języku polskim,
- z pełną świadomością znaczenia języka niedyskryminującego,
- psychoterapię uzalerznień,
- pomoc psychologiczną i psychoterapię,
- psychoterapię dzieci i młodzieży,
- dla osób indywidualnych, par, rodzin.
Podsumowanie
Bibliografia
- Bakuła, A. (2024) Język terapii uzależnień. Brok
- Freud, S. (1915) The Unconscious. Standard Edition, Vol. XIV.
- Lacan, J. (1953) Function and Field of Speech and Language in Psychoanalysis.
- Bollas, C. (1987) The Shadow of the Object: Psychoanalysis of the Unthought Known. London: Free Association Books.
- Hinshelwood, R.D. (1991) A Dictionary of Kleinian Thought. London: Free Association Books.
- Winnicott, D.W. (1971) Playing and Reality. London: Tavistock.
- WHO (2022) International Classification of Diseases 11th Revision (ICD-11). Geneva: World Health Organization.
- APA (2013) Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5). Arlington: American Psychiatric Association.
Komentarze (0)
Similar articles

„Czuję się, jakbym żył w dwóch światach” – co zrobić, gdy emigracja rozdziera od środka?
Życie na emigracji to dla wielu osób nie tylko szansa na rozwój zawodowy i lepsze życie materialne, ale też codzienne zmaganie się z wewnętrznym rozdźwiękiem. Polacy mieszkający w Wielkiej Brytanii często mówią: „Tu mieszkam, ale tam jest mój dom”, „Czuję się, jakbym był nigdzie”, „Jestem za mało brytyjski, ale już też nie do końca polski”.

ADHD u dorosłych Polaków w UK: jak rozpoznać objawy i znaleźć pomoc po polsku?
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, znany jako ADHD, kojarzony jest najczęściej z dziećmi w wieku szkolnym. Tymczasem coraz więcej badań potwierdza, że ADHD u dorosłych to realny, często nierozpoznany problem, który może znacząco wpływać na jakość życia.

Współuzależnienie: Jak pomóc bliskiej osobie z uzależnieniem i nie zapomnieć o własnych potrzebach?
Życie z osobą uzależnioną to ciągła walka o równowagę między troską a utratą siebie. Bliscy osób zmagających się z nałogiem często czują się odpowiedzialni za ich stan, starając się kontrolować, chronić i „ratować” ukochaną osobę.

Polski psycholog w UK – kiedy i jak szukać pomocy za granicą?
Życie na emigracji to wyjątkowe doświadczenie, które niesie ze sobą zarówno możliwości, jak i wyzwania. Polacy w Wielkiej Brytanii często mierzą się z trudnościami adaptacyjnymi, stresem, poczuciem osamotnienia czy problemami w relacjach.

Jak działa mózg osoby chorej na depresję?
Czy wiesz, że depresja to nie tylko stan smutku, ale także realne zmiany w funkcjonowaniu mózgu? To choroba, która wpływa na sposób, w jaki myślimy, czujemy i reagujemy na świat.
Pozostaw komentarz
Pola oznaczona * są wymagane. Twój email nie będzie opublikowany ani udostępniony.